Difosforan motesanibu w progresywnie zróżnicowanym raku tarczycy cd

W celu określenia obiektywnej odpowiedzi u pacjentów z rakiem pęcherzykowym lub z komórek Hürthle wymagany był również scintigram kości, który nie wykazywał nowych przerzutów kostnych (w porównaniu z wynikami uzyskanymi na początku badania). Określenie stabilnej choroby wymagało jednorazowej oceny stabilnej choroby lub niepotwierdzonej obiektywnej odpowiedzi 47 dni lub więcej po pierwszym podaniu leku. Farmakokinetyka
Próbki osocza do oceny farmakokinetyki zebrano od dziewięciu pacjentów po 15 minutach, 30 minutach i 1, 2, 4, 6, 8 i 24 godzinach po podaniu leku w dniu badania. Aby oszacować minimalne stężenia motesanibu po długotrwałym podawaniu, osocze zbierano przed dawką dobową w 4-tygodniowych odstępach podczas pierwszych 24 tygodni badania. Stężenie motesanibu w osoczu mierzono za pomocą chromatografii cieczowej sprzężonej z tandemową spektroskopią masową (CEDRA Clinical Research).
Analiza tyreoglobuliny i genotypowanie nowotworów
Próbki krwi pobierano w punkcie wyjściowym i w odstępach 4-tygodniowych, a pomiary tyreoglobuliny w surowicy wykonywano za pomocą automatycznego testu immunochemiluminometrycznego Access 2 (Beckman Coulter). Współczynniki w trakcie testu zmienności wynosiły odpowiednio 3,3%, 1,7% i 1,9% przy 0,76, 7,0 i 106 ng na mililitr; Współczynniki zmienności między testami w okresie 9-miesięcznego pomiaru wynosiły odpowiednio 4,8%, 4,7% i 5,0% przy 0,75, 7,3 i 106 ng na mililitr.
DNA guza od 33 pacjentów przeszukiwano centralnie pod kątem mutacji w RET, kinazie Raf typu B (BRAF), HRAS, KRAS, NRAS i fosfatydyloinozytol-3-kinazie, katalitycznym, alfa-polipeptydzie (PIK3CA) i w przegrupowaniach RET-PTC1 Receptora aktywowanego proliferacją RET-PTC3 i receptora PAX8 gamma (PPAR.1). Szczegółowy opis metod znajduje się w dodatkowym dodatku (dostępnym wraz z pełnym tekstem tego artykułu na stronie www.nejm.org).
Analiza statystyczna
Planowaliśmy zapisać co najmniej 80 pacjentów, aby uzyskać dwukierunkowy 95% przedział ufności od 12 do 30% dla współczynnika obiektywnej odpowiedzi, zakładając obserwowaną stawkę 20%. Wszyscy pacjenci, którzy otrzymali jedną lub więcej dawek difosforanu motesanibu zostali włączeni do analiz skuteczności i bezpieczeństwa. Ogólna odpowiedź na nowotwór pochodziła z wielu odpowiedzi w punkcie czasowym, ocenianych przez niezależny przegląd radiograficzny. Czas trwania odpowiedzi nowotworu był odstępem czasu pomiędzy pierwszą, następnie potwierdzoną, obiektywną odpowiedzią i dowodem postępującej choroby. Czas na odpowiedź był czasem od pierwszego podania badanego leku do początkowo udokumentowanej (i następnie potwierdzonej) odpowiedzi. Czas przeżycia wolny od progresji był czasem od pierwszego podania leku do daty radiologicznych dowodów postępu choroby lub śmierci. Czas trwania odpowiedzi, przeżycie wolne od progresji i całkowity czas przeżycia zostały opisane za pomocą szacunków Kaplana-Meiera i 95% przedziałów ufności. Do podgrupy analizy tyreoglobuliny należeli wszyscy pacjenci, u których dostępne były wartości wyjściowe i jeden lub większa liczba pomiarów wyjściowych tyreoglobuliny po wykonaniu badania, a którzy nie mieli wykrywalnych przeciwciał przeciwmitoglobulinowych.
Amgen zaprojektował badanie, we współpracy z badaczami, dr
[więcej w: żywienie pozajelitowe w domu, lifting wolumetryczny, stenoza szyjna ]